Metin Akpınar Gündemi Kıymetlendirdi: ‘Seçilemeyeceğini Görürse Seçime Gitmez’

Sinema ve tiyatro sanatkarı Metin Akpınar, Cumhuriyet gazetesinden Emrah Kolukısa’nın sorularını yanıtladı. Kelam konusu röportajdaki soruların ve Akpınar’ın verdiği karşılıkların bir kısmı şöyle:

• Şunu sorayım, demokrasi bizim için çok mu hayal?

Evet. Demokrasiyi bize birinci eşitlik diye öğrettiler. O denli olmadığını analdık, eşitlik diye bir şey yokmuş. beşerler eşit değiller ancak azınlığın haklarının gözetildiği sistem demokrasidir dediler. O da olmadı. Sonra çoğunluğun karşısında azınlığın haklarının gözetildiği kurum ve kuralların olduğu bir tanım yaptılar… O da olmadı. Artık son vardığımız tanım temelinde, patolojisi yoksa insan kitlesinin, özgür iradeleriyle geleceğini tayin ettikleri rejimin ismi demokrasidir.

Burada o ‘Patolojisi yoksa’ bir, bir de baskı ögesi, mahalle baskısı, din baskısı üzere şeyler yoksa, özgür iradeyle geleceğini tayin edebiliyorsa onun ismi demokrasidir. Bir de demokrasi birbiriyle tıpkı düşünen insanların vardığı bir sonuç değildir.   Tam aksisi, birbirinin zıddı düşünen, karşıt düşünen fakat şiddet ögesi olmaksızın birlikte yaşamayı beceren bir toplumun ismidir demokrasi. Bugün buraya varmak benim görüşüme nazaran pek mümkün değil. Cici demokrasiye razıyız. Yani parlamento olsun, milletin egemenlik hakkı oraya, o bağlamda yansısın… 

• Atatürk’ün vurgusu da bu türlü…

Tarihçi Zafer Toprak hocamız bir araştırma yapmış, Çankaya kütüphanesine girmiş ve Atatürk’ün hangi kitapları okuduğuna bakmış. Kendisinin deyişiyle adeta bir arkeolojik araştırma yapmış. Orada Jean Jacques Rousseau’nun “İçtimai Mukavele” kitabında ‘Egemenlik kayıtsız kuralsız milletindir, bir şahsa, bir aileye, bir kümeye devredilemez” dediği yerin yanına Mustafa Kemal el yazısıyla ‘Burası çok önemli” yazmış.

Ve Amasya tamiminin de birinci hususunda de bu vardır. Atatürk millete vermiştir egemenlik hakkını. Ondan üçer aylık yetki alarak götürdü… 1919’a kadar önemli bir askerdir. Dayanılmaz bir kumandan Atatürk, Napolyon hayranı biraz, onu çok seviyor. Lakin işte Waterloo’yu da biliyor, Uhud Savaşı’nı da biliyor, harp sanatına hakim… Lakin Atatürk değil bu, Atatürk’ün bir kısmı. Atatürk ondan sonra önemli bir devlet adamı. Ondan sonraki periyotta de ihtilallerde oluşturmak istediği toplumlara mal etmek için geçen hayatı var. 57 seneye tüm bunları sığdırmak dayanılmaz bir şey.

Muhalefet çok büyük yanılgı yapmazsa, siyasi tarihe baktığımızda ekonomik ıstıraplar iktidarlar için çok güzel değildir. Ancak son vakitlerde altılı masanıN yetersiz kaldığını görüyorum, çok hoş toplandılar, yuvarlak masa, herkes eşit falan, yalnızca işte güçlendirilmiş parlamenter sistemde birliktelik olduğu anlaşıldı. Lakin dış politikayı ne yapacaksınız, ekonomiyi nasıl düzelteceksiniz, tarımı nasıl canlandıracaksınız… Sihirli çubukla dokunmuş üzere düzelmez ki bunlar. Çok önemli plan program yapılması lazım. Yani Mustafa Kemal 29 sanayi buhranını nasıl atlattı, ona bir bakın bakalım.

Askerliğinden sonraki periyotta 16 yıla neleri sığdırmış ona bir bakın. 16 senede iki tane iktisat kongresi, daima 4.7 kalkınma suratı, iki tane denk bütçe, iktisadi teşekküllerin kurulması, şeker fabrikalarının kurulması, bankaların kurulması, harikulade bir şey… 1923‘ten 16 sene alın, artık de bugünden 16 sene alın, karşılaştırın bakalım  ne çıkıyor? İşte altılı bunu masa bunu alıp, bunu uygulamayı vaz ederse, çok çabuk olmaz lakin düzelebilir. O denli bir ümit her vakit var. Lakin sayın Cumhurbaşkanı da âlâ bir pragmatist, düzgün bir zamanlamacı kendine nazaran, duruma nazaran kendinden ödün verebiliyor, çabuk değişebiliiyor, dönebiliyor… Burada da seçime giderken şayet yapılan araştırmalarda seçilemeyeceğini görürse seçime gitmez diye düşünüyorum.

Büsbütün iptal etme hakkı yok lakin 6 ay erteleme hakkı var Cumhurbaşkanı olarak lakin ondan sonra da meclisin bu 6 ayları uzatma hakkı var. Meclis’te de çoğunluğu olduğu için isterse bunu yapabilir. Zira bu yüksek enflasyonun dönüşü pek kolay değil. Üretmezsen pahalılık kaçınılmaz, bolluk olacak, talep karşılanacak, artısı olacak ki rekabetle fiyat düşecek. En kolay iktisat kuralı. Ancak siyasi otorite kendi ideolojisini yerleştirmek için tarımı harcadı, endüstriyi harcadı, gelişimi harcadı… O yüzden bu hale geldik.  Yazıktır ya…