Akşener’in konuşmasından satır başları şöyle:
Bugün bu ulu Meclis’in çatısı altında buluşabiliyorsak bunu 102 yıl evvel bir ortaya gelen o kutlu iradeye borçluyuz.
Bugün saraylarda oturup milletin gerçeklerinde bihaber gezenlere, milletin hakkına girenlere karşı çıkıyorsak bunu 102 yıl evvel Ankara Ulus’ta yeryüzündeki tüm saraylardan daha görkemli olan o mütevazi binada yine alevlenen demokrasi hikayemize borçluyuz.
23 Nisan’ı içimizdeki tüm burukluklara karşın yeniden kutladık. Sevincimizi çalanlar, Cumhuriyet coşkumuza tekrar dokunamadı. Atatürk’ü kıskananlar, ona duyduğumuz sevgi karşısında tekrar orta yerinden çatladı.
Millet, vatan ve egemenlik bir ortaya gelmezse ortada devlet yoktur. Bugün ulusal birliğimiz AK Parti iktidarı eliyle gün be gün zayıflatılıyor. İnsanlarınız gün be gün ayrıştırılıyor.
Milletimizin kendi vatanında yabancı hissetmesi isteniyor. Tüm bunlar bir tek adamın iktidarı sürebilsin diye gözümüzün içine baka baka yapılıyor.
Bugün vatan topraklarımız türlü yağmanın ve peşkeşin içinde parsel parsel satılıyor. İktidar, iktidarda kalabileceği her bir gün ismine kapalı kapılar arkasında Anadolu’yu rehin ediyor.
Kimi vakit da müflis tüccarın meskenini, barkını satması üzere nereden üç kuruş alacaklarsa ona satıyorlar.
Büyük Türk Milleti bugün kronikleşmiş derin bir devlet krizinin içindeyiz. Öfkemizi de umutlarımızı da kırgınlıklarımızı da tekrar tesis etmek, hukuk ve adaleti tek parola yapmak için kullanmak mecburiyetindeyiz. Dün 1920’lerin tarihi eşiğinde önümüzdeki imtihan buydu.
Seyahat; başlangıcından, Bay Kriz’in, türlü provokasyon ve müdahalelerle, rayından çıkarmasına kadar geçen süreçte; ülkücüsünden solcusuna, dindarından sekülerine, bayanından erkeğine, gençlerimizin, o periyot, yaklaşık 10’uncu yılında olan, müstemleke rejimine karşı sergilediği, bir duruş, bir direniştir.
Türk gençlerinin bu direnişi, Ak Parti’nin, FETÖ ile el ele verip, ulusal egemenliğimize kastetmesine karşı yapılmıştır. Bu direniş, çaresizlere ümit olmuştur.
Cumhuriyetimizi, tek bir adama mahkûm etmek isteyenlere karşı, adeta bir duvar olmuştur. Ve o duvar, Sayın Erdoğan ve avaneleri eliyle, rayından çıkartılana kadar da, dimdik durmuştur.
Gençlerimiz, uğruna ölecekleri vatanları, Sayın Erdoğan’ın inşaat baronlarına, peşkeş çekilmesin diye; gurur duydukları devletleri, bir küme meczubun elinde parçalanmasın diye; çok sevdikleri Türk Milleti’nin geleceği, tehlikeye düşmesin diye; bu direnişi gerçekleştirmiştir.
Bu tarafıyla Seyahat direnişi, Türk Gençliği için, sadece bir protesto değildir. Birebir vakitte, ulusal şuurun da, ayağa kalkmasıdır.
Atalarından aldıkları yetkiyle, kedere düşen milletin, gözünü açma çabasıdır. Baş yapısı, özgürlüğe, ulusal birliğe, hukuk devletine, gönlü de, vatan sevgisine yabancı olan Sayın Erdoğan’ın, Seyahat direnişine, güzel gözle bakmasına imkan yoktur. Bu sebeple, “Gezi” sözünden daima korkmuştur.
Bu sebeple, rayından çıkartmak için, elinden geleni yapmış ve başarmıştır. Bu sebeple, bugün bile, âdeta yemin etmiş üzere, şahsi bir intikam kovalamaktadır.
Ortadan geçen 9 yılın sonunda, geldiğimiz noktada; Bugün, milletimizin her bir ferdinin, çeşitli mazeretler ve keyfi kararlarla, düşman ve hain ilan edildiği; siyasetin, farklılıkların ve her türlü fikrin, bir fare tuzağına hapsedildiği; millet ve memleket soyulurken, garibanın, kuru ekmeğe mahkum edildiği; ismine da, Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi denilen, bir istibdatın içindeyiz.
Fakat bilinmelidir ki; hiçbir gayrimeşruluktan, yasallık türetilemez. Akıl ve vicdan sahibi, hiçbir Türk evladı, istibdata boyun eğmez.
Ulu tarihimizin, her devri ,“Yaşasın Hürriyet, Kahrolsun istibdat!” diye haykıran, yürekli vatan evlatlarıyla doludur.
Hakikaten dün, “Saray Tiyatroları” eliyle galası yapılan, Osman Kavala davası, toplum vicdanına ve millet varlığına hançer vuran, binlerce yargı trajedisinden, yalnızca bir adedidir.Yasama ve yürütmenin yanında, yargı yetkisinin de, saraydaki şımarıkların, nargile masalarına çerez edildiğinin, bir öteki değerli ispatıdır.
Sayın Erdoğan, aklınca, aylarca üst perdeden beylik laflar ettiği, rahip Bronson davası ile,neredeyse kendisini, savcı ilan ettiği, Kaşıkçı davasında, milletin yargı egemenliğini, alenen ve utanmadan satmasının, sadakasını vermiştir.
İşte o nedenle bugün, sıkıntımız, Osman Kavala değildir. Zira Osman Kavala, mevcut maddelerle, zati aklanmış, mahkeme bile bunu kabul etmiştir.
Bugün sıkıntımız; milletimizin her bir ferdinin, kısıtlanamaz, devredilemez, engellenemez temel haklarının, hürriyetlerinin, insanca yaşama arayışının, ve buna dair umut ve hayallerinin elinden alınmasıdır.
Bugün sorunumuz; iktidar araçları ve devlet organları eliyle, paramparça edilen, yabancılaştırılan, mayası ve özü değiştirilen, 1920 yılında, bu çatı altında birleşmiş bir millet ile, onun vatanını ve devletini, bu ucube zihniyetten kurtarma problemidir.
Bugün sorunumuz; istibdat karşısında, hürriyet için dik durabilme sorunudur.Çünkü, 1908’de istibdata karşı koyan ruh neyse, Seyahat de odur.
31 Mart’ta, meşrutiyeti yıkmaya kalkışan darbecilerin, karşısında duran irade neyse, Seyahat de odur.
Demokrasi için seferber olan, o günün Türk Gençleri neyse, ağacına, parkına ve heykeline sahip çıkan, Seyahat’teki Türk Gençleri de odur.